Historycy oszacowali, że około 40 do 45 procent kolonistów poparli bunt, a 15 do 20 procent pozostał lojalny wobec Korony.Reszta próbował pozostać neutralny i przechowywane niski profil. Co najmniej 25.000 lojaliści Pozycjonowanie walczyli po stronie Brytyjczyków. Tysiące służył w Royal Navy. Na lądzie, Loyalist sił walczył u boku Brytyjczyków w większości bitew w Ameryce Północnej. Wiele lojaliści walczył w oddziałach partyzanckich, szczególnie w południowej teatru.

Brytyjski wojskowy spotkał się z wieloma trudnościami w maksymalizacji wykorzystania republikańskiej frakcji. Brytyjski historyk Jeremy Black napisał: “W amerykańskiej wojny było jasne zarówno królewskich generałów i rewolucjonistów, że zorganizowana i znaczące działanie Loyalist wymagałoby obecności wojsk brytyjskich.” Na południu, korzystanie z lojalistów przedstawił brytyjski z “główne problemy strategicznego wyboru”, ponieważ podczas gdy konieczne było szeroko rozproszenie wojsk w celu obrony republikańskiej obszary, to uznano również, że istnieje potrzeba “utrzymania dużych sił skupionych w stanie” do zwalczania poważnych ataków ze strony wojsk amerykańskich. Ponadto Brytyjczycy zostali zmuszeni do zapewnienia, że ​​ich działania wojskowe nie “obrazić Loyalist opinii”, eliminując takie opcje jak próby “żyć w kraju”, niszczenie mienia do celów zastraszenia lub wywarcia nacisku na płatności od kolonistów (“kładąc je w ramach wkładu”)